قسمتی از بیوگرافی مارتیک

مارتیک قره‌خانیان ۲۶ تیر ۱۳۲۸ از والدینی ارمنی در آبادان متولد شد. از پانزده سالگی به موسیقی روی آورد ودر شانزده سالگی جهت پیگیری کار حرفه‌ای خود عازم تهران شد و فعالیت خود را با نوازندگی گیتار و خواندن ترانه‌های خارجی آغاز نمود. پس از روی آوردن به خواندن ترانه‌های فارسی و همراهی بزرگانی چون گوگوش و حسن شماعی زاده در اجرا و ساخت آهنگ ترانه و شرکت در برنامه‌های تلویزیونی پیش از انقلاب ایران مثل برنامهٔ تلویزیونی «پنجره» وی به سرعت مورد توجه عموم قرار گرفت. او ترانهٔ حریر را در سال ۱۳۵۵ به عنوان اولین ترانهٔ فارسی زبانش خواند و گوگوش را در کنسرتی در برج ایفل پاریس به عنوان نوارندهٔ گیتار به همرا گروه سل همراهی نمود و ترانهٔ چلچله را نیز برای حسن شماعی زاده نوشت و در پاسخ آهنگی را از وی به رسم تشکر هدیه گرفت. دو سال پس از انقلاب ایران وی از ایران خارج و ساکن لس آنجلس آمریکا گشت.
مارتیک به سبب سبک غریب موسیقی خود در فرهنگ و موسیقی ایرانی، تا دههٔ ۷۰ محبوبیت چندانی در برابر خوانندگانی همچون معین، ابی و بیژن مرتضوی نداشت و از این رو تصمیم به تغییر سبک خود گرفت. در این میان، آهنگ‌هایی که در محبوبیت او تاثیر چشم‌گیری داشتند، آهنگ‌های «بهار»، «ماه»، «تو نشنیدی صدات کردم»، «دو دلبر» و… با آهنگسازی و تنظیم آهنگساز سرشناس ایرانی صادق نوجوکی بودند.
شخصیت آرام، گرم و دوست داشتنی وی به همراه صدای ویژه از نظر تونالیتی و جنس نرم و لطیف و مخمل گون صدا باعث خلق بیش از نه آلبوم بسیار زیبا، محبوب و به یاد ماندنی در تاریخ موسیقی پاپ معاصر ایران و قرارگیری وی بین محبوب‌ترین خوانندگان ایرانی طی چهل سال اخیر گشت.
بیشتر اشعار ترانه‌های وی از شاعرانی چون زویا زاکاریان، مسعود فردمنش، جهانبخش پازوکی، بیژن سمندر و شهیار قنبری با آهنگسازان سرشناسی مانند صادق نوجوکی و منوچهر چشم آذر بوده است.
صدا و ترانه‌های وی طرفداران زیادی در میان متولدین دهه‌های چهل، پنجاه و شصت شمسی دارد و یادآور خاطراتی بسیار شیرین برای آن‌ها است.
آخرین آلبوم مارتیک، سایه نشین نام دارد که در اواخر سال ۱۳۹۳ (فوریه ۲۰۱۵) به بازار ارایه شد.