در کودکی با خانواده‌اش به تهران آمد و در محله دروازه‌دولت و سپس خیابان گرگان (نامجوی فعلی) ساکن شد. مادرش سرپرستار بیمارستان پارس بود. پدرش را در سه ماهگی در حادثه تصادف رانندگی از دست داد. بعدها برادر وی نیز در حادثه رانندگی دیگری درگذشت.
آرمیک نواختن گیتار را از شش سالگی آغاز کرد. در نوجوانی به باشگاه‌های شبانه می‌رفت و گیتار می‌نواخت.
آرمیک در دهه پنجاه خورشیدی نواختن در ترانه‌های پاپ ایرانی را آغاز کرد و با مشهورترین خوانندگان ایرانی از جمله گوگوش، داریوش اقبالی و ابی و آهنگسازانی نظیر واروژان و حسن شماعی‌زاده همکاری داشت. او پس از مهاجرت به آمریکا، با آهنگساز بزرگی همچو صادق نوجوکی همکاری‌های فراوانی داشته است.
او اکنون ساکن لس‌آنجلس است و یکی از پرفروش‌ترین نوازندگان گیتار در بازار موسیقی این کشور است.
نام آرمیک برای همه نوازندگان گیتار و بسیاری از مردم آشناست چه آن زمان که نوای گیتار او روح بخش و غنای آثار خوانندگانی چون شهیار قنبری بود و چه زمانی که همه دنیا او را بعنوان گیتاریستی مطرح با سبکی مخصوص به او شناختند. آثار او بارها در صدر برترین‌ها قرار گرفته و جزو پرفروشترین‌ها نیز بحساب می‌آید. سبک آرمیک را عده‌ای فلامنکو می‌نامند که شاید چندان هم دور نباشد چون علاقه او به موسیقی فلامنکو امری انکار ناپذیر است اما باید دانست او و سبکش شمه‌ای از موسیقی فلامنکو – جز – و حتی موسیقی ایرانیست بنوعی تلفیقی از سبکهای مختلف که Nuevo Flamenco می‌نامند چرا رنگ و حس موسیقی فلامنکو بیشتر در آن نمایان است.
علاقه آرمیک به موسیقی از کودکی آغاز شد. در هفت سالگی او چنان شیفته یک گیتار کلاسیک شد که ساعت مچی خود را برای آن به گرو گذاشت. او گیتار را در زیرزمین خانه (جایی که پنهان از خانواده تمرین می‌کرد) مخفی نمود. زمانی که مادرش از جریان مطلع شد او استعداد شگرفی در موسیقی نشان می‌داد، بنا بر این خانواده اش تأمین مخارج او را به عهده گرفت. او در حالی که مصمم به تکمیل نمودن آموزش رسمی خود در زمان تعیین شده بود، یک دوره آموزشی فشرده را طی دو سال گذراند.
در ۱۲ سالگی به آهنگسازی می‌پرداخت و سبک جاز را بصورت حرفه‌ای آغاز کرده برای حدود ۱۰ سال آن را ادامه داد. در طول این مدت او یکی دیگر از علایق خود یعنی فلامنکو را پرورش داد. علاقه مادم العمر آرمیک به گیتار فلامنکو در اولین دیدار او از اسپانیا آغاز شد. او اغلب برای همراهی و آموختن از موسیقیدانهای مختلف سبکهای کلاسیک و فلامنکو به اسپانیا سفر می‌کرد: «وقتی برای اولین بار یک گیتار فلامنکو را لمس کردم، دریافتم که این توانایی را دارم که بوسیله سازم حرف بزنم» با شروع کار تکنوازی در سال ۱۹۹۴ او از پیشینه جاز و علاقه اش به فلامنکو برای ایجاد تغییراتی اساسی در پدید آوردن سبک جدیدی از فلامنکو استفاده کرد.
در طول این سالها او بعنوان یک موسیقیدان، تقدیر و تحسین بسیاری را برای احساسات عمیق و مهارتهای موسیقیایی خارق‌العاده اش کسب نموده است. قطعات و اجراهای ازشمند او محدوده کاملی از ملودیهای محلی اسپانیایی را پوشش می‌دهد که در طی این سالهای سازنده از تعادل ظریفی که بین سبکهای فلامنکو و کلاسیک ایجاد کرده تا سبک لاتین و جازی که شنوندگان را امروزه در موسیقی او تحت تأ ثیر قرار می‌دهد پیشرفت محسوسی داشته است. قرار گرفتن آلبوم پیشین او درصدر بیلبورد جهانی و نمودارهای موسیقی دوره جدید و نیز یک فروش عالی در استرالیا دلیل قاطعی است مبنی بر پذیرش او عنوان هنرمندی که به تنهایی با طبقه‌بندیهای سنتی مقابله می‌کند.
آغاز کار او برای قطعه (bolero) با نام ” گمشده در بهشت” (LOST IN PARADISE) حیطه استعدادهای موسیقیایی او را به عنوان آهنگساز، تنظیم کننده، گیتاریست ونیز تهیه کننده گسترش داد. «گمشده در بهشت» دور نمای با شکوهی از یک سبک بی همتا را که خود”gypsy jazz“می نامدش به تصویر می‌کشد که ترکیب شادی ازفاکتورهای کلاسیک rhumba، cha_cha ،bolero، jazz و bossa nova می‌باشد. با AMOR DE GUITARRA” “این هنرمند الهام گرا بار دیگر نوآوری‌های جدیدی را که حاصل عشق او به گیتار است به شنوندگان خود عرضه می‌کند. در این قطعات که تقریباً شرح حال خود اوست، آرمیک خلأهای موجود را با کمک شور موسیقیایی خویش پر می‌کند.
AMOR DE GUITARRA قطعه‌ای رومانتیک و عاشقانه است که رشته مهارتهای هنری او را که به زیبایی تمام در پیش قرار می‌گیرند نشان می‌دهد. این قطعه یکی از زیباترین آهنگهای عاشقانه آلبوم است که علاقه، احترام و دانش موسیقیایی آرمیک را به روشنی به تصویر می‌کشد؛ خاطره‌ای از گردش در جاده عشاق در شبی مهتابی. ROMANCERO” ” ملودی زیبایی از عشق و صلح است. ترتیب کار او در این قطعه به نحوی است که رفته رفته ملودی را گسترش داده ودر ادامه تنها به جنبه‌های استعاره‌ای که در تصور شنوندگان می‌گنجد اضافه می‌کند.
در”MIDNIGHT BOLERO” به شنوندگان عشق عرضه می‌کند. او دراین آهنگ ریتمهای فلامنکو و سازهای زهی را بطرز مبتکرانه‌ای با واکنشها و بانگهای احساسی ترکیب می‌کند که با طنین انداختن در بداهه نوازی باعث گرمی دلها می‌شود. در”FIESTA ” این علاقه به موسیقی با سبک منسجمی از ریتمهایی همه گیر دنبال می‌شود که تکنوازی او را با ضرباهنگی به یاد ماندنی و الهاماتی درونی متناوباً به وقفه می‌اندازد. آرمیک مهارت ویژه‌ای در ریتمهای فلامنکو دارد و قسمتی از مهمترین دغدغه‌های خود را در”FOR YOU” به نمایش می‌گذارد. این قطعه تکنوازی مهارت او را به بهترین نحو نشان می‌دهد. او با ترکیب بخشهای تکرار شونده تند (RIFF) با لحظاتی آرام موسیقی ای بوجود می‌آورد که شنیدن آن بسیار لذت بخش است.
AMOR DE GUITARRA“” مطئناً بسیاری را در سراسر دنیا مجذوب خواهد کرد و به شنوندگان فرصتی برای شنیدن زیباترین و عاشقانه‌ترین ملودیهای دنیا خواهد داد. ۱۱ قطعه موسیقی نفس گیر و عالی که بنحوی واقعی زنده و شفاف هستند وازاصوات ناب فلامنکو ولاتین جاز تشکیل شده‌اند که آرمیک با بداهه نوازی با شکوهی با آن مقابله می‌کند. از زیباترین آهنگهای آرمیک میتوان بهMoorea ، Espana ، Almeria ، For Annette ، Lovers in Madrid ،Casa De Amor ، Gypsy Flame و غیره اشاره کرد.