بلک کتس (به انگلیسی: Black Cats) (به معنی: «گربه‌های سیاه») اولین گروه موسیقی پاپ ایرانی است که در سال ۱۳۴۰ توسط شهبال شب‌پره بنیاد نهاده شد
شهبال می‌گوید من از همان سال‌ها، گروه بلک کتس را راه انداختم، یادم هست برای افتتاحیهٔ رستوران فرودگاه در شیراز رفتیم، من و تورج معین‌آزاد، مرتضی کفایی، استیو آرنادوف، عزیزی اولین بلک کتس را بنیاد نهادیم و به دنبال آن ۱۷۸ هنرمند با بلک کتس طی سال‌ها همکاری کردند. آندرانیک، شهرداد روحانی، ناصر چشم‌آذر، فرهاد مهراد، شهرام شب‌پره، حسن شماعی‌زاده، ابی، که پایه‌های اصلی بلک کتس را گذاشتند.
بعد در آمریکا، خوانندگان جوان آمدند، هرکدام استعداد و توانایی خاص داشتند، هرکدام را بعد از چند سال پرواز دادم.
همراهی حسن شماعی‌زاده (ساکسیفون)، هامو (گیتار)، شهرام شب‌پره (گیتار)، منوچهر اسلامی (ترومپت) و فرهاد مهراد (خواننده و نوازندهٔ گیتار و پیانو) در کافه کوچینی در تهران راه‌اندازی شد. این گروه در دهه ۱۳۶۰ خورشیدی در لس آنجلس به عنوان گروه پاپ متولد شد. هر چند که در سه دههٔ بعد اعضا و خوانندگان گروه مکرراً تغییر کردند اما شهبال شب‌پره همچنان به عنوان مدیر و تولیدکنندهٔ گروه باقی ماند.
این گروه از دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی تاکنون فعال بوده‌است و هنرمندان مشهوری در این گروه فعالیت کرده‌اند.
ابراهیم حامدی در ابتدای دوران خوانندگی خود با شهبال و شهرام شب‌پره آشنا می‌شود. شهبال شب‌پره صدای او را در سان بویز می‌شنود و به وی پیشنهاد کار در گروه بلک کتس را می‌دهد. او در کنار فرهاد مهراد خوانندهٔ راک ایرانی، مدت دو سال با گروه بلک کتس همکاری می‌کند و مدت زیادی در کابارهٔ کوچینی به روی صحنه می‌رود. سپس از این گروه جدا می‌شود و به همکاری با آهنگسازان و ترانه‌سرایان مطرح آن دوران می‌پردازد. ابی از دوران همکاری با فرهاد در گروه بلک کتس، به عنوان دورهٔ آموزشی خود یاد می‌کند و خود را وامدار فرهاد می‌داند.
ویدا قهرمانی هنرپیشهٔ سینما که به همراه همسرش مالک کافه کوچینی بودند، به دلیل اجرای زیبای فرهاد مهراد در یکی از کنسرت‌هایش او را به گروه بلک کتس که هر شب در کوچینی برنامه داشتند معرفی می‌کند. از سال ۱۳۴۵ همکاری او با بلک کتس آغاز می‌شود و در آنجا به دلیل اجراهای انگلیسی‌اش که به گفتهٔ دوستان و مخاطبانش از اجرای اصل آهنگ نیز بهتر بود، به گونه‌ای که آمریکایی‌های مقیم ایران به رزرو صندلی‌های جلو برای نزدیک بودن به او سر و دست می‌شکستند به «فرهاد کافهٔ کوچینی بلک کتس» معروف شده و حتی توسط نشریات آن زمان و افرادی که از مخاطبان او در کوچینی بودند، لقب «ری چارلز ایران» را نیز می‌گیرد.
او در این گروه به خواندن آوازهایی از گروه‌های معروف موسیقی آن زمان از جمله: بیتلز، انیمالز، بی جیز، فورتاپس و خوانندگان سرشناسی مانند: الویس پرسلی، ری چارلز، تام جونز، نینا سیمون، فرانک سیناترا، بن ئی. کینگ و بسیاری دیگر می‌پردازد. منوچهر اسلامی عضو سابق و نوازندهٔ ترومپت در گروه بلک کتس از او به عنوان پایهٔ اصلی این گروه یاد می‌کند و می‌گوید: «او با آن‌که نت نمی‌دانست و موسیقی را از راه گوش و به‌صورت تجربی آموخته بود نیاز چندانی به تمرین نداشت و با یکبار زمزمه کردن ترانه‌های انگلیسی صدا و سازش را با اعضای گروه هماهنگ می‌کرد و در واقع به احترام سایر اعضا به جلسات تمرین می‌آمد.» همچنین ابی دیگر خوانندهٔ پاپ که در آن زمان هنوز فعالیّت حرفه‌ای خود را به صورت جدی آغاز نکرده بود به مدّت دو سال با گروه بلک کتس همکاری کرد که همیشه از این دو سال و در کنار فرهاد مهراد بودن به نیکی یاد می‌کند و آن دو سال را به عنوان یک دورهٔ آموزشی قلمداد کرده و می‌گوید: «هر آنچه که در آواز خواندن یادگرفته‌ام مدیون فرهاد هستم.»
در حال نمایش 3 نتیجه
