فرزین

فرزین از هنرمندانی بود که قبل از انقلاب و در اوایل دهه ۵۰ شمسی کار خوانندگی را آغاز کرد. اولین آهنگی که اجرا کرد “مهمان” نام داشت که ساختهٔ بیژن قادری بود. وی قبل از انقلاب “دمیس روسس” ایران لقب گرفت.

فرزین قبل از انقلاب در ساتی نیک با عارف همکاری داشت. ساتی نیک پاتوق دوستداران عارف و فرزین بود.

از جمله آهنگهای آن موقع می‌توان به آهنگ دم بگیرین (از آلبوم خداحافظ) اشاره کرد که در زمان خود جز آهنگهای روز و پرسرو صدا بشمار می‌آمد و می‌توان آن را یکی از بهترین ترانه‌های فرزین دانست. مهرداد آسمانی (آهنگساز و خواننده معروف ایرانی) که خواهرزاده فرزین است به یاد او آهنگ «دم بگیرین» را بازخوانی کرده است.

فرزین بعد از انقلاب پس از هشت سال سکوت در کار هنری ایران را ترک و به آمریکا مهاجرت کرد و اولین آلبوم خود را بنام گریه نکن ارائه داد که از جمله موفق‌ترین کارهای او و اثری جاودانه از آهنگساز معروف جهانبخش پازوکی بوده است و شامل ترانه‌هایی چون رطب، هم‌نفس، هوای یار است. از دیگر آلبوم‌هایی که در خارج از او منتشر شده است می‌توان به: معشوقه (منتشر شده در سال ۱۳۶۸) , عشق (منتشر شده در سال ۱۳۶۹، یکی از آهنگهای این آلبوم توسط خود او ساخته شده), زینو، بی رخ تو، اگه سوختیم، به یاد دیروز، شما واشک (آخرین آلبوم) اشاره کرد. وی همچنین آلبومی دارد شامل بازخوانی آهنگهای داریوش که بصورت کنسرت ارائه گردیده است. یکی از آهنگسازانی که در کار او تاثیر بسیاری داشته است جهانبخش پازوکی می‌باشد؛ که تعداد زیادی آهنگ و ترانه برای او ساخته است.

او یکی از علاقه‌مندان به فوتبال بود به همین دلیل هم به تیم هنرمندان لس‌آنجلس پیوست و جزو اصلی ترین بازیکنان این تیم شد. فرزین همچنین علاقهٔ زیادی به تیم پرسپولیس داشت و به همین خاطر ترانه‌ای به نام «پرسپولیس» اجرا کرد که سروده پازوکی می‌باشد.

وی به دلایل بخصوصی محیط هنری لس آنجلس را ترک و به آلمان مهاجرت کرد. فرزین همیشه برای هنرمندان و همکاران خود احترام قائل بود و معتقد بود که باید به همهٔ خواننده‌ها امکان داده شود تا بتوانند در عالم هنر، هنرنمایی کنند. همچنین وی کمکهای فراوانی به پویا خوانندهٔ ایرانی کرد تا بتواند کار خوانندگی را شروع کند و درآن موفق شود.

از فرزین دو فرزند با نامهای آرش و آتیه بجای مانده که آرش داماد علی پروین (بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال) می‌باشد.

علت اصلی مرگ وی سکتهٔ قلبی اعلام شد و دلیل آن تجمع چربی در میان قلب و وزن زیاد بوده است، بطوریکه در سالهای آخر عمر نفس کشیدن را برایش مشکل کرده بود تا اینکه بالاخره در نوامبر سال ۱۹۹۹ (۱۳۷۸ خورشیدی) دار فانی را وداع گفت.