پروا

صدای آشنای پروا صدایی است که سالیان بسیاری بر جان و روح مردم این مرز و بوم نشسته است. صدایش یادآور خاطرات و ترانه هایش را چه بسیار در میان زمزمه های مردم این آب و خاک، چه در غمها و چه در شادیهایشان شنیده ایم. صدایی که به گفته زنده یاد تورج نگهبان یاد آور سالهای طلایی موسیقی ایران می باشد. بانو پروا از نسل هنرمندانی است که صفحات درخشانی را بر تاریخ موسیقی ایران افزودند هنرمندانی همچون علی تجویدی، مجتبی میرزاده، انوشیروان روحانی، اسماعیل نواب صفا و….که همنشینی با این بزرگان منجر به بوجود آمدن ترانه ها و نغمه های دلنشینی شد که ما سالهاست که با صدای خانم پروا می شنویم.
بانو پروا در سال 1328 در تهران متولد شد. فعالیت هنری ایشان از سال 1348 در کاخ جوانان آغاز گردید و بتدریج دامنه این فعالیتهای ایشان آنقدر گسترده شد که در سال 1350فعالیت حرفه ای خود را با تلویزیون آموزشی ایران آغاز کرد و بزودی در سال 1354 بطور رسمی به استخدام رادیو تلویزیون ملی ایران در آمد.
در همین زمان بود که به اجرای ترانه های ایرانی و بازخوانی تصانیف قدیمی مشغول شد و کار با اساتید موسیقی ایران و ترانه سرایان را آغاز کرد. اساتیدی همچون انوشیروان روحانی، بزرگ لشکری، حسین صمدی، حسین منزوی، عبدالله الفت، کریم فکور، محمدعلی بهمنی، مهدخت مخبر و…. این فعالیتها تا سال 1357 مصادف با وقوع انقلاب اسلامی ادامه پیدا کرد. آخرین اثری که توسط بانو پروا باز خوانی شد، تصنیف “موسم گل شد” بود که شعر این ترانه از اولین سروده های استاد اسماعیل نواب صفا بوده است و تنظیم این اثر توسط زنده یاد مجتبی میرزاده صورت گرفت.
پس از انقلاب اسلامی فصل تازه ای در روند شکوفایی بانو پروا گشوده میشود. وی به تکمیل فراگیری ردیف موسیقی دستگاهی ایران زیر نظر هنرمندانی چون: زنده یاد حسین عمومی، زنده یاد منوچهر همایون پور، حسین سیفی زاده، بانوان پریسا، هنگامه اخوان، معصومه مهرعلی پرداخته و بار دیگر با نگاهی تازه به موسیقی ایران، و پس از 23 سال سکوت با بازخوانی تصانیفی از امیرجاهد، عارف قزوینی، پژمان بختیاری گام در عرصه هنر موسیقی نهاده و با نگاهی تازه به موسیقی قدیم ایران مرحله دیگری از فعالیتهای هنری خویش را آغاز میکند.
کنسرت در کشورهای اروپایی و آمریکا و همچنین ضبط ترانه های جدید ایشان از برنامه هایی بوده است که در سالهای گذشته توسط ایشان و بار دیگر همراه با هنرمندانی چون: محمد شمس، مجتبی میرزاده، حسن ناهید، جلیل عندلیبی، فضل الله توکل، شهرام فسازاده، و… صورت گرفته است.
فعالیت های موسیقایی بانو پروا، همواره باعث تأیید و تشویق از سوی هنرمندانی مانند استاد جلیل شهناز و زنده یاد استاد علی تجویدی و…. بوده است. استاد علی تجویدی پس از یکی اجراهای بانو پروا تأکید کردند: “بهتر است همیشه تصنیف ها با صدای خانم ها اجرا شود”
بانو پروا همواره خود را از آن مردم این سرزمین دانسته و همواره برای ایشان و با یاد جای جای خاک پاک ایران میخواند و هنرش را ارزانی خاک ایران و هر ایرانی میداند.